plattdeutsche Geschichte

Kleine plattdeutsche Geschichten und Gedichte (in ostfriesischem Plattdeutsch)

In de Danzschool. (Mit wörtlicher Übersetzung ins Hochdeutsche, siehe rechts)

In de düstere Tied, tüsken Januar un Märt, nähm ik mi geern maal de Tied uptorümen un al maal 'n beten up d' Stee to brengen, wat aver 't Johr liggen bleven is un so dürs dat dit Maal neet lang, door harr ik bi d' Snüstern in een Schapp in de unnerste Schuuflaa achtern 'n Stapel ollere Biller funnen, Fotos ut de Tied, as ik so negenteihn, twintig Johr old weer, as wi noch „uns hele Leven vör uns harren“, as ollere Lü geern maal seggen. Door weren ok 'n Stück of wat Biller doorbi van uns Danzstünnen in d' "Dütsk Huus" in Nörden un so hemmen wi, mien Froo Lisa und ik, uns de Biller wat genauer bekeken un noch maal dooraver nadocht un mitnanner prootjet, wo dat weer, domaals, in de grote Danzsaal:
"Tanzschule Gerda und Jean Büntgen", stunn up dat Plakat up de Disk, woor wi uns anmellen un betahlen, mussen. För de lesde Dag weer 'n grootaardig' Eten plaant, woor wi mitnanner lehren sullen, manerelk mit Mest un Gabel umtogahn. (As wenn wi dat nödig harren.)

Door achtern weer de Spöldeel mit de dunkelgröne Vörhang, up de ok plattdütske Upföhrungen maakt wurren un woor wi uns ok naderhand, för dat Gruppenfoto upstellen sullen.
Un doorvör leeg de grote blanke Danzdeel vör uns, woor wi uns nu, dat eerst' Maal, mit de Wichter na de Musik dreihen sullen. Vörher harren wi Jungs noch uns Jooks dooraver maakt man nu wurr mi dat doch wat anners tomood, as ik al de frömde Minschen seech. Lisa un twee of dree, anner Wichter kenn ik ja all, of harr ik tominnst hier un door all maal sehn.
Van Enno, een van mien beste Frünnen, wuss ik, dat ok Lisa sük för de Danzkurs interesseert harr un doorum weer ik egentlik vandaag ja ok hier.
Enno weer mit een van de Süsters van Lisa tosamen un so kunn he mi vertellen, dat de beiden, Lisa un hör ollere Süster, all siet Weken an 't Öben weren, man Enno wuss aber ok, dat ik up Lisa, mit hör dunkelbrune Ogen un dat swarte Hoor, all lang 'n Oog smeten harr aber door harr sük bit nu noch keen Gelegenheid funnen, hör maal wat nahder to kamen.

Een Rieg Wichter stunn up de een Sied van de Saal und up de anner Sied harren wi Jungs uns upstellt. Ik harr mi liek tegenaver van Lisa henstellt, dat ik de körteste Weg to hör harr.
"Wenn die Musik anfängt zu spielen, gehen Sie gesittet (!) hinüber zu einer Dame Ihrer Wahl", sää Herr Büntgen. (Disse Woorden sull ik mien Leven lang neet vergeten!)
Denn sullen wie uns vör de Damen verbugen, so weer uns dat verklaart worden, un denn sull dat Danzen losgahn.

Man ik weer leider neet de eenzigst Jung, de mit de nüdelke Lisa danzen wull, door weren woll 'n Stück of fiev anner Jungs, de ok up de Weg na hör to weeren. Eerst harr ik mien Last doormit mit mien nejen leren Danzschoh up de glatte Deel averhoopt in d' Gang to kamen un denn kwammen se van al Sieden utgerekent up Lisa an. Haast harr ik wunnen, man denn rutsch ik in dat Gewöhl tomaal ut un bums door leeg ik, liek vör „mien“ Wichtje, up de Footdeel. Dat mutt woll 'n luten Bums geven hemmen, as ich mit mien Kopp up de Deel upslaan bin. 'N Ogenblick wuss ik neet recht, woor ik weer un mi weer wat orig tomood man denn muss ik man sehn, dat ik fell weer hoch kweem, anners kunn mi mien "Danzfründin" doch woll noch verloren gahn. Aber Lisa harr woll 'n bannigen Schreck kregen un hulp mi weer to Been. "Hest Du di sehrdaan"? Froog se heel bedrövt. "Nää, nää", sää ik, "dat is nix, de Hand sall ik mi woll 'n bietjet verstuukt hemmen, aber dat bist Du mi weert", kweem dat so bi mi herut stamert. Oh nää, dat lesde harr ik neet seggen wullt, nu harr ik mi glieks verraden un kreeg seker 'n helen roden Kopp man glückelkerwies harr dat woll van de anner Jungs nüms hört.
De eerste Danz weer 'n Foxtrott un dat gung heel good mit uns beiden, man as wi so enigermaten seker weren, kweem all de tweede Danzoord dran und dat weer 'n Walzer. "Ok dat sallen wi woll henkriegen", doch ik. Walzer danzen harr ik up Teldfesten ok all maal versöcht, aber hier weer dat al wat anners. Dat kweem d'r heel genau up an un du musst (in d' Kopp) mittellen: "Een, twee, dree un een, twee, dree." Wenn ik Lisa neet hatt harr, weer dat seker neet so good oflopen. So harren wi an d' Enn van uns eerste Danzstünn doch 'n helen Bült lehrt un dat hett uns ok all 'n bietjed Spaß maakt. Dat meen ik ok in Lisas Ogen lesen to hemmen.

Naderhand, up de düstere „Olle Karkhoff“, de an uns Weg na Huus leeg, hebb ik Lisa denn levelk "bi de Kopp kregen", as man so seggt un ok Lisa streek mi sachtjes aver d' Kopp man dat weer heel un dall neet good, ik harr mi hier woll, bi mien Stört up de Danzdeel, 'n dicken Buul haalt. Ik harr dat all lang weer vergeten man nettakkraat nu, hett mi de pienelke Buul doch bannig stört, aber ik beet de Tannen tosamen un leet mi nix anmarken.

Johannes de Vries

zur Übersetzung dieser Geschichte ins Hochdeutsche..

Anmerkungen:
Die Geschichte ist frei erfunden. Jede Ähnlichkeit, auch der Namen, mit lebenden Personen wäre rein zufällig und ist nicht beabsichtigt.
Ich danke meinem Freund und seiner Ehefrau, in Norden, dass sie mir das schöne Bild (links) (von ihrem eigenen Tanzkursus) zur Verfügung gestellt haben, da ich in meinen Alben kein passendes Foto gefunden habe.

..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht

Lees un schriev ok Platt, dat lehrst du glatt!

Email: info@plattdeutsche-geschichten.de