..zurück
zur Hauptseite
..zurück
zur Titel-ÜbersichtDe meesten Galgenbargers in Nörden un de de drumherum wahnt
hemmen, sünd ja in 'd Krieg un nett vör d' Krieg up de Welt kamen,
so as ok mien Brör Hero un ik. Hermann kwem ja 'n poor Johr later
doorto.
Ubbo sull uns Jungs van d' Straat weghalen. Dat weer good vör
uns un ik glöv door kunnen ok woll noch 'n poor anner Lü blied
aver west wesen, as Jacki, lüttje "Düfel", Fenna un well anners
noch, man seker ok mien Opa. Ja, wi hemmen ja ok bi uns Opa, in uns egen
Tuun, Appels "schüddelt", neet blot bi Jacki. Alleen bi Jacki weer
dat heel gefahrelk, he stunn immer up d' Luur.
Fenna hemmen wi ja blot argert. Immer mit 't Rad dör de Waterpoolen
vör hör Huus lang. Klingel an, neet blot 'n normaalen Klingel,
nää, een de van d' Sied an 't Reifen leep un de du an 'n Bohnjeband
anrieten musst. Un denn harr'n wi in d' Speken 'n Stückje Papp, dat
mook 'n Skandal, door kunn Fenna würrelk woll upgeregt worden, in
hör lüttje Lävensmiddelladen. Ochheer, ik seeg hör
immer noch mit 'n Drüppke an d' Nös achter d' Tresen stahn un
Suurkohl ofwägen.
Un denn avends in Düstern Tickertje spölen. Wat, du weetst
neet wat dat is? Pass up: Du nimmst 'n Heftzweck, wi seggen ok Boordentengel
doorto, un bind'st een Enn van 'n lang Bohnjeband door an. Ruugweg twintig
Zentimeters van de Heftzweck of bind'st du 'n mojen dicken Spieker. Denn
geihst du avends, wenn dat düster is, to dat Huus van een de du neet
good of kannst un drückst de Boordentengel baven in de Festerrahm
un geihst mit dat anner Enn so wied weg as dat Band lang is un dat du good
weglopen kannst un denn haalst du dat Bohnjeband immer 'n bietjet an un
letts dat weer susen. Un immer wenn du lösslettst, sleit de Spieker
an d' Fensterschiev. Tick, tick, tick.... Du kannst di vörstellen,
dat een dat woll wüppsk maken kann.
Wat hemmen wie noch allens so maakt: 'N ollen Knipp up de Footpadd
leggen mit swaard' Goorn dran, achter d' Heeg sitten un de Knipp fell wegtrecken,
wenn sük de een of anner ollere Froo of mennigmaal ok Kerl, doorna
buckt. Anslaan spölen, Klipp -, mit Knickers -, Klingelje -,
Dokter -, Cowboy -, Football spölen, Köppen, Gummiband springen,
verleevde Lü beluren. ....
Wi hemmen mitnanner kämpt, mit Fusten un ok mit Stocken un
dat gung so wied, dat wi uns tegensiedig mit Bahnklinkers beschaten hemmen!
(Galgenbarg tegen Boomstraat to 'n Bispill)
Un so heel sauber is dat mennigmaal neet west, wat wi door so anstellt
hemmen, (ik will dat neet al weer an 't Lücht brengen) Ik hebb vandaag
noch 'n slecht Geweten, wenn ik mi dat so dör de Kopp gahn laat.
Um
dat dat anners wurr, dat wi „van de Straat wegkwemen“ un de Undög
minner wurr, hemmen wi uns to 'n Vereen tosamenslaten. Ubbo Voss weer uns
Baas, hum hemmen wi dat al to verdanken. He kunn good mit Kinner umgahn,
doorum is he naderhand ok Schoolmester worden. De Bunker up d' Galgenbarg,
de wi uns fein torecht maakt harr'n, weer uns Clubhuus. Hier wurr bi Keersenlücht
sungen, Guitarr spölt, Döntjes vertellt, buten Tischtennis spölt
un verscheden anner Spillen maakt. Denn wurr'n lüttje Radtouren mit
't Telt na d' Tannenbarg, of na Tannenhuusen an d' Sülversee maakt
un grotere Reisen, sogoor bit na d' Teutoburger Wald, dörföhrt.
Blot för 'n poor Mark, völ Geld harr ja keeneen van uns.
Un dat wi neet vergäten, wat wi domaals al vörn Blödsinn
maakt un Mois beleevd hemmen, sünd wi, na fieftig Johren, weer bi
d' Blomo tosamen kamen. Tweeunfieftig Lü sünd dat west, sää
Ubbo, de nochmaal al de Döntjes upwarmen wullen. Vör dree Johren,
as wi na all de Tied dat eerste Maal tosamenkwemen, hett d'r ok haast keeneen
ofseggt, man door weeren dat blot Mannslü. Ok ditmaal sünd se
van averall her kamen, de wiedste, Karl-Heinz Plogsties, kwem van Augsburg,
glöv ik.
Dat gung denn eerst mit uns Autos na Tannenhuusen an d' Sülversee.
Wi sünd denn noch eenmaal um d' See herum gahn un denn geev dat Gulaschsopp
to Eten, dat hett uns good smaken un denn fohren wi wieder na Moordörp,
in 't Moormuseum. Ik glöv nüms hett door richtig wat mitkreegen,
wi harr'n ja so völ to vertellen un so mennig lüstige Tweedüdigkeiten
antobrengen. Tscha, mit Woorden spölen und Lü vernarrbruken,
dat is wat wi Oostfreesen besünners good könen.
Avends in d' „Licht un Luftbad“, wi seggen „Blomo“ doorto un jeder
weet wat dat to bedüden hett, geev dat satt Beer, Fanta, Cola un Water
to drinken un Fleesk un Wurst van d' Grill, al Sorten Salat un Knabbertüg,
dat wi beter 'n poor Daag vörher nix mehr eten harr'n. Monika un Ubbo
hemmen uns wat vördragen un denn geev dat noch 'n Film van d' lesde
Maal to sehn. Ok dat Weer weer so moi, so warm un haast keen Wind. Nüms
weer quaad. Al weer so good organiseert un hett so good klappt, beter kunn
uns lüttje Fier neet verlopen.
Ditmaal weern d'r, för 't eerste Maal, ok 'n heeln Bült
Froen van d' Galgenbarg inladen: Uti, Edda, Hanni, Renate, Alma, Lianne,
Monika, Ulla, ......
Een van de Froen sää mitmaal to mi: „Nääman,
genau de sülvige Bewägungen as vör veertig Johr!“ Ik sää,
„wo wullt du dat denn weeten, du hest mi ja domaals heel neet ankeken,
tominnst seker neet so genau.“ „Ja,“ sää se, heel in Gedanken,
„un 'n helen Bült mehr as dat,“ un doorbi keek se mi mit groode bedrövde
Ogen so van unnern na baven an. Ik sää, „harrst man wat seggt
of tominnst 'n lüttjed Teken geven.“ .... Of dat nu wohr west is of
neet, ik muß lang dooraver nadenken man ik kunn mi bi 'n besten Willen
neet besinnen, wo se domaals woll utsehn hett. Nu seeg se ja nütelk
ut mit hör rode Hoorstriemel. Ik gah man lever doorvan ut, dat se
mi düchtig vernarrbruken wull.
An 'n annern Mörgen gung dat denn na Dornum. De een Hälft
van uns mit Rad und de anneren mit d' Bummelzug. Man ok up d' Rad wurr
so völ quätelt, dat keeneen van uns in d' Sweet kamen is un Dieter
sää, „de eersten fallen all van 't Rad, so langsaam sünd
wi!“ Man liekers weer dat 'n heel'n mojen Fohrt.
In Dornum dropen wi de annern un weer geev dat wat to Eten un to
Drinken. Koffje, Ies, Kook, Pizza un wat anners noch al. Door bleev haast
keen Tied mehr de Börg und de anner ollere Husen uptosöken, de
't Ankieken weert weeren.
De Museumsbahn broch uns denn weer seker na Nörden. Wi harr'n
'n heel Abteil för uns alleen. Dat weer 'n Gedrüs, Geguffel,
Gekakel, Gekriet un Gelach, dat du di fragen deest, „sünd dat Oostfreesen?
Dat kann ja woll haast neet wesen, de kriegen anners de Tannen doch neet
utnanner, as d'r seggt word, dat kummt ja woll doorvan, wiel door well
bi sünd, de to lang in 't „Utland“ west sünd!“
Johannes de Vries
Lees un schriev ok Platt, dat lehrst du
glatt!