Kleine plattdeutsche Geschichten und Gedichte (in ostfriesischem Plattdeutsch)
 
..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht
Eenmaal noch aver d' Diek kieken...

Wenn wi maal na Nörden kamen un uns Besöken maakt un up d' Karkhoff de Grafften in Rieg brocht hemmen, denn gahn mien Froo, de beiden Kinner un ik meesttied noch eenmaal aver d'  Markt un denn nochmaal aver d' Neei Weg. Man ok wenn d'r haast keen Tied mehr aver bleven is, na Norddiek mutten wi noch un eevkes aver 't Water kieken.
Dat is so 'n mojen Stimmung wenn du aver d' Diek kummst un hest de freeje wiede Blick aver de See. Dat ruckt na Soltwater, na Farv, na Teer, na Fisk un na Schliek.
Links kannst du de Insel Juist utmaken, rechts is Nörderney good to sehn un wieder achtern kannst du de rode Dacken van Baltrum nett noch van Nörderney unnerscheden.
De Lücht is immer anners, maal is se hell un klaar, maal is dat diesig un duff, maal is de Lücht hellrot un warm un besünners moi is dat wenn 'n Gewitter aver 't Water herantreckt.
Immer is dat Geföhl anners, wat di averkummt wenn du aver d' Diek kickst un du dat wiede Meer vör di hest. Nie is dat so as dat Maal vörher of as du dat noch in d' Kopp hest.
Mennigmaal sücht dat na Regen ut un denn ok weer na good Weer. Maal huult di de Störm um de Kopp to un de See is ruug, gruuf un grau un dat kummt ok maal vör, dat d'r  haast keen Wind is un de See is glatt as 'n Handdook man meesttied is door örnlik wat löss in de Lücht. 
Moi is dat ok, wenn de Daak so sachtjes as 'n Dook aver 't Water kruppt un mit eenmaal hett he di denn ok to faten un du kannst bold keen Meter wied mehr sehn. Dat is 'n bietjet gruselk un du föhlst di benaud un för de völen Urlaubers, de wied aver 't Watt lopen sünd, is dat heel gefahrelk.
Neet so moi is dat achter d' Diek, na mien Menen, wenn de Maan dat Water weghaalt hett un 't is Leegwater (Ebb) man dat Water is ja immer in Bewegung, dat kannst du in de Prielen sehn, hier löppt dat Water noch weg, wi nömen dat oflopen Water, un door achtern kummt dat neeje Water all weer an, uplopen Water. Dat dürt denn bit to de hochste Waterstand, dat Hochwater (Flood), ungefähr seß Stünnen.

Wi sehn denn to, dat wi 'n Parkstee för uns Auto finnen un lopen denn smaals een- of tweemaal um de Mohlenkopp herum, woor de Schippen van Nörderney, Juist un Baltrum ankamen un weer ofleggen. Wenn wi noch Tied hemmen, setten wi uns noch maal up 'n Bank un nehmen swooren Hartens Ofscheed un laten uns Gedanken nochmaal drieven. Un wenn du dien Ohren upstellst, kannst du so mennig Prootje mitkriegen. Ik hör noch as een von de olleren Kufferdragers sää, „nu gehen sie man eerst eben sitzen, ik kam gliek“  un de een to de anner, „ik sall dat Ollschke för twee Mark Drinkgeld woll ok noch de Schoh poleeren“ un een Vader to sien Söhn: „Ja, du hest recht, uns Sülvern Hochtied word 'n bietjet dür man maak di dooraver keen Gedanken, dat geiht al van d' Arvskupp of.“
Dat is moi antokieken, wenn de Möven in d' Wind sägeln un haast up de Stee in d' Lücht stahn, blot de Steert mutt 'n bietjet utglieken. Dat is ok 'n Oord van Utnutzung van de Windenergie. Wenn du up d' Diek steihst un na de anner Sied aver d' Land kickst, denn kannst du de anner Oord van Utnutzung van de Windenergie sehn, een Möhlenpahl an de anner un smaals dree lange Flögels hulen in de Wind. Un denn nömen se dat ok noch Wind-Park.
Bold is dat denn weer Tied na Huus to fohren. Dat köst' smaals 'n bietjet Hartsehr, neet blot för mi, ok mien Froo un de Kinner un besünners lüttje Susanne fallt dat stuur sük lösstorieten. In de Moment würr ik an leevsten seggen, kumm laat uns noch 'n Dag blieven un noch 'n Daagesreis na Juist of na Nörderney maken of blot hier noch 'n Stünnje herumlopen man dat geiht, spietelk as dat is, mennigmaal neet.

    Johannes de Vries

..zurück zur Hauptseite
..zurück zur Titel-Übersicht
Lees un schriev ok Platt, dat lehrst du glatt!