Dat weer an een van de moje Sömmeravends, wenn du an leevsten
buten blieven wullt un keen Enn finnen kannst, an dien Arbeit, de du di
vörnahmen hest.
Ik weer all haast kloor mit Fensterstrieken. Hier noch 'n bietjet
mit d' Pinsel nafummeln un door noch 'n bietjet langstrieken, un nochmaal
genau kieken of ik nix vergäten hebb. ...
Door kwem door 'n lüttjen Fleeger ansägelt un sett sük
genau an mien Fensterrahm in de frischke Farv. „Dat is ja allerhand“, doch
ik, „de Wispels sünd upstünds ja woll averall.“ Un
wiel ik 'n ollen Rentner un all lang alleen bin un de leeve lange Dag nüms
hebb mit de ik rumfutern kann, sää ik: „Nu seech man to, dat
du door weer runner kummst.“ Man denn doch ik, de versteiht seker keen
Platt, also nochmaal wat düdelker in Hochdütsch: „Herunter von
meinem frischgestrichenen Fenster!“
Alleen
mien Wispel wull neet hören un kroop langsaam dör de frischke
Farv, achter sük 'n düdelken Spoor. Ik nehm mien Pinselstähl
un leet hum vorsichtig rupkrupen. „Du hest ja nütelke witte Schoh
an“, sää ik un bekeek mi hum nochmaal genau van al Sieden.
Mit de anner Pinsel streek ik de Rahm nochmaal na un gung in d'
Köken. 'T weer sowieso Tied für 'n Kopke Tee. De Pinsel
mit de Wispel harr ik noch in d' Hand, ik truck de Aschlaa apen und seet
de Wispel vörsichtig an d' Kant van de Skuvlaa. „Verschärften
Arrest!“, sää ik an hum un schoof de Aschlaa to.---
Ik mutt togäven, ik hebb mien lüttje Fründ denn heel
vergeten. Eerst as ik avends mien Kökenovend anmaken wull, full mi
mien Wispel in d' Aschlaa weer in. „Of he woll noch leevt?“, doch ik. Man
he weer noch munter un kwem mi all tomööt, as ik de Skuvlaa vörsichtig
apenmaken dee. Alleen sien lüttje Footen weer'n nu swart as 'n Pott.
Mi dee dat Deer leed un so leet ik hum up 'n Stück Holt lopen
un geev hum in d' Tuun sien Freeiheid weer . „Man gah mi neet weer an de
Farv!“, reep ik hum noch na.
So umslag is dat west, wat mien Vader mi vertellt hett, as ik hum in sien Eensaamkeit in Nörden besöcht hebb.
Johannes de Vries
Lees un schriev ok Platt, dat lehrst
du glatt!